Theo Broekman kijkt in zijn boek terug op zijn leven met de bipolaire stoornis en zijn strijd met voortdurende depressies en gedachten over zelfdoding. De kern van zijn boodschap is: stop het niet weg, maar praat over je kwetsbaarheid. In hoofdstuk vijf beschrijft hij zijn jarenlange worsteling met zelfdodingsgedachten als gevolg van de bipolaire stoornis. Hij pleit voor een open gesprek over deze thema’s en wijst op het schrijnende taboe rond zelfdoding. Daarbij stelt hij fundamentele vragen bij de beperkingen van de huidige euthanasiewetgeving: waarom is er geen legale, humane route mogelijk voor mensen die hun leven als voltooid ervaren vanwege ondragelijk psychisch lijden? Broekman pleit voor erkenning van het zelfbeschikkingsrecht en een zorgvuldige, begeleide route waarin ruimte is voor reflectie én voor een menswaardig einde. Zijn verhaal is een oproep tot medemenselijkheid en eerlijkheid in het denken over levenseinde en psychisch lijden.
Nu laat ik los
Nu laat ik los is de titel van het dagboek dat Eelco van Gelderen bijhield tijdens zijn weg naar euthanasie vanwege psychische lijden. Hij beschrijft daarin
